Tag: mera25

Είναι σχετικά εύκολο να φανταστούμε τις συζητήσεις που έλαβαν χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για το έγκλημα των Τεμπών: ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρωθυπουργική καρέκλα να αναρωτιέται «τί να κάνουμε για να ρίξουμε στάχτη στα μάτια του κόσμου και να δείξουμε ότι πήραμε το μήνυμα;». «Ανασχηματισμό!», αναφωνούν οι παρευρισκόμενοι, συμπληρώνοντας πως μετά θα αναλάβουν τα ΜΜΕ των εφοπλιστών/ομαδαρχών/ενεργειαρχών να γανώσουν την κοινωνία για το πόσο καλός είναι αυτός ο ανασχηματισμός και για το πόσο αφουγκράζεται την κοινωνία ο Μητσοτάκης.

Ο ανασχηματισμός όμως αυτός είναι τόσο ανεπαρκής που όσο και να ουρλιάξουν τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν πρόκειται να πείσουν κανένα. Τα βασικά υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας, Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη, Εσωτερικών, Υγείας, Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού, Τουρισμού, κτλ, δεν άλλαξαν ηγεσία.

Ο ακροδεξιός Βορίδης αναλαμβάνει τη μετανάστευση, υπάρχει αρκετή ανακύκλωση με Χατζηδάκη-Πιερρακάκη με ακροκεντρώες νεοφιλελεύθερες θέσεις να παίρνουν τα ηνία της οικονομίας, ενώ ένα άλλο αστέρι του νεοφιλελευθερισμού, ο Αρίστος Δοξιάδης, αναλαμβάνει υφυπουργός Ανάπτυξης για θέματα έρευνας και καινοτομίας. Άλλαξε βεβαίως και το Υπουργείο Μεταφορών, θυσιάζοντας τον Σταϊκούρα που εφήρμοζε με συνέπεια την κυβερνητική πολιτική, ενώ το «νέο αίμα» και η αθρόα υφυπουργοποίηση ικανοποιεί μόνον εσωτερικές κομματικές σκοπιμότητες και ενδοκομματικές πολιτικές ισορροπίες. Αμετακίνητη και η Μενδώνη στο Υπουργείο Πολιτισμού, ανταμείβοντας την αποτυχία και την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων εις βάρος της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Σε κανένα σημείο του ο ανασχηματισμός αυτός δεν δείχνει καμία πρόθεση για αλλαγή πορείας, ούτε φανερώνει ότι οι κυβερνώντες πήραν το μήνυμα της τεράστιας λαϊκής αντίδρασης.

Θα αφεθεί η Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της ανεξάρτητη; Όχι κ. Μητσοτάκη, η διορισμένη από εσάς ηγεσία της θα συνεχίζει να ακολουθεί τις εντολές σας για συγκάλυψη.

Θα γίνει ο σιδηρόδρομος σύγχρονος και ασφαλής με τον ανασχηματισμό; Όχι κ. Μητσοτάκη, η επιλογή η δική σας και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι η απαξίωση των σιδηροδρόμων προς όφελος των εθνικών εργολάβων που εισπράττουν διόδια και του καρτέλ καυσίμων.

Θα αλλάξει τίποτε στην οικονομία; Στην ακρίβεια, τα καρτέλ, στην ενέργεια, στη στέγαση, στις μεταφορές, στην εκποίηση του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου υπέρ των ολίγων. Όχι βέβαια! Αν μη τι άλλο οι ληστρικές πολιτικές θα ενταθούν.

Ως ΜέΡΑ25 δηλώνουμε ξεκάθαρα: δεν χρειαζόμαστε άλλα πρόσωπα να εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές. Χρειαζόμαστε άλλες πολιτικές, υπέρ των πολλών.

Αυτές τις πολιτικές δεν μπορεί να τις προσφέρει η Νέα Δημοκρατία, αλλά ούτε και κανένα άλλο κόμμα που πολιτεύεται πάνω στους μονόδρομους που επιβάλλουν δανειστές και ολιγαρχία.

Γεια σας, το σημερινό «Εκτός Βουλής» του ΜέΡΑ25 έρχεται λίγες ώρες μετά τα μεγαλειώδη, τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια. Λίγο μετά την απρόκλητη, εξοργιστική επίθεση της αστυνομίας στον κόσμο στο Σύνταγμα, που όχι μόνο δεν φόβισε την οργισμένη λαοθάλασσα, αλλά ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την ιερή οργή του κόσμου απέναντι σε ένα σάπιο καθεστώς που νοιώθει το έδαφπς να τρίζει κάτω από τα πόδια του.

Ήταν όμορφα σήμερα στους δρόμους και τις πλατείες της Ελλάδας. Οι νεκροί δεν γυρνάνε πίσω. Όμως τέτοιες λαοθάλασσες ελαφραίνουν το χώμα που τους σκεπάζει και εξαγνίζουν τους ζωντανούς που έμειναν πίσω να τους θρηνούμε.

Όμως: οργή χωρίς διέξοδο, χωρίς πολιτικές εναλλακτικές, οδηγεί σε απογοήτευση και, τελικά, σε ιδιώτευση. Θυμός χωρίς προοπτική οδηγεί σε μια μεγάλη νίκη του συστήματος που μας θέλει όλες και όλους χολωμένους και σε κατάσταση είτε οργής είτε κατάθλιψης – αλλά ποτέ ανασυγκρότησης.

Οι φωνές των μαζών στους δρόμους τους ενοχλούν. Όμως, δεν τους απειλούν όσο ξέρουν ότι, κάποια στιγμή, θα έρθει το Πάσχα, μετά το καλοκαίρι, οπότε ελπίζουν τα συλλαλητήρια θα ξεθυμάνουν καθώς οι μεγάλες μάζες των νέων μας θα εγκλωβίζονται στις γαλέρες του τουρισμού, άλλοι θα ετοιμάζονται να ακολουθήσουν τις ορδές των νέων που έφυγαν στο εξωτερικό, ένα εκατομμύριο οικογένειες θα τις τρώει η αγωνία της έξωσης από τα funds. Ναι, οι φωνές, η θέα των μαζών στους δρόμους και στις πλατείες, τους ενοχλούν αλλά δεν τους σκιάζουν – γνωρίζουν ότι, χωρίς πολιτικές εναλλακτικές, η οργή θα μετατραπεί σε απογοήτευση και η απογοήτευση στην ιδιώτευση στην οποία ποντάρουν τα πάντα.

Το μόνο που δεν θέλουν οι ολιγάρχες και το προσωπικό τους, και θα κάνουν τα πάντα να το αποτρέψουν, είναι να κινδυνεύσει το σύστημά τους – αυτό που σήμερα σκοτώνει ψυχές και σώματα. Και το μόνο που απειλεί το σύστημά τους είναι ένα σοβαρό, πειστικό, ρεαλιστικό πρόγραμμα ριζικής συστημικής αλλαγής. Κι εδώ είναι που το ΜέΡΑ25 νιώθουμε την ηθική υποχρέωση να προτείνουμε συγκεκριμένα πράγματα, να καταθέσουμε στην κρίση σας ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα.

Στην πατρίδα μας το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν. Ακόμα κι οι βιομήχανοι παραδέχονται ότι οι μισθοί είναι για γέλια – για την ακρίβεια για κλάμματα. Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ πρόσφατα παραδέχθηκε ότι ακόμα κι όταν αυξάνεται ο κατώτατος δεν αυξάνεται ο μέσος μισθός. Ο ίδιος ο διευθυντής του think tank των βιομήχανων, του ΙΟΒΕ, πρόσθεσε πως το ποσοστό των εργαζόμενων που εισπράττουν τον μέσο μισθό μειώνεται συστηματικά ενώ όλο και περισσότεροι φυτοζωούν με τον κατώτατο.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, με συγκλονιστική υποκρισία, οι ίδιοι βιομήχανοι μαζί κι οι ξενοδόχοι παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν εργαζόμενους – ότι έχουν, λέει, 100 χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας. Τότε γιατί δεν αυξάνουν τον μισθό να προσελκύσουν εργαζόμενους; Γιατί δεν τους δίνουν ένα ρεπό όλο το καλοκαίρι; Γιατί δεν τους εξασφαλίζουν σε ανθρώπους που πρέπει να μετακομίσουν σε άλλες πόλεις πως δεν θα τους πετάξουν στον δρόμο τη στιγμή που δεν θα τους έχουν ανάγκη;

Το παραμύθι ότι δεν έχουν να δώσουν ψηλότερους μισθούς είναι ακριβώς αυτό: παραμύθι! Το Μεγάλο Κεφάλαιο της χώρας θριαμβολογεί για την τεράστια κερδοφορία του. Την ώρα που παραδέχονται ότι οι μισθοί είναι οι χειρότεροι στην Ευρώπη, ζητωκραυγάζουν που η κερδοφορία τους είναι η τρίτη ψηλότερη στην Ευρώπη! Που σε μια χώρα που τα συνολικά ετήσια έξοδα για την δημόσια παιδεία είναι 3 δις και κάτι ψιλά, μόνο οι μέτοχοι των τραπεζών θα τσεπώσουν μερίσματα 8 δις εντός της επόμενης διετίας.

Ας γυρίσουμε όμως στο ερώτημα: Αφού έχουν κέρδη, γιατί δεν αυξάνουν τους μισθούς; Για έναν απλό λόγο. Πως θησαυρίζουν οι πετρελαιάδες του ΟΠΕΚ, της Σαουδικής Αραβίας, των Εμιράτων; Μειώνοντας την παραγωγή, την προσφορά, πετρελαίου. Έτσι σπρώχνουν τις τιμές στα ουράνια και τα κέρδη τους στην στρατόσφαιρα. Το ίδιο γίνεται και στην ολιγοπωλιακή ελληνική αγορά: Βλέπετε πως θησαυρίζουν τα σουπερμάρκετ την ώρα που μειώνονται οι πωλήσεις, καθώς ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα και περιορίζει τις αγορές του; Σε ρημαγμένες ολιγοπωλιακές οικονομίες, όπως η δικιά μας, η μείωση της παραγωγής είναι η πεμπτουσία των κερδών των μεγάλων εταιρειών.

Όλα αυτά είναι αλληλένδετα: ανύπαρκτες επενδύσεις σε δημόσια δίκτυα, όπως το τραίνο, το πανεπιστήμιο, το δημόσιο νοσοκομείο. Χαμηλοί μισθοί παντού. Εταιρείες μονοπώλια, ΤΕΡΝΑ, ΑΚΤΟΡ και Σια. Νέες και νέοι που έχουν να επιλέξουν μεταξύ των 900 ευρώ τον μήνα μακρυά από το σπίτι τους σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας και της μετανάστευσης σε τόπους μακρινούς. Να το πω απλά; Η όψη του εγκαταλειμμένου, ανασφαλούς, αργού ελληνικού σιδηρόδρομου συνοψίζει την συνολική κατάσταση μιας χώρας που τα πάντα καταρρέουν με εξαίρεση τους απαστράπτοντες αυτοκινητόδρομους της ΤΕΡΝΑ και τα αεροδρόμια της Fraport, υποδομές που η τρόικα Βρυξελλών-Φρανκφούρτης-Ουάσιγκτον μας ανάγκασαν να χαρίσουμε σε αρπακτικά που ξεζουμίζουν την κοινωνία και την κρατάνε υπανάπτυκτη.

Δεν είναι σήμερα, μέρες πένθους και διαδηλώσεων, η στιγμή για μια πλήρη παρουσίαση του τι πρέπει να γίνει. Μερικές μόνο φράσεις για να σκιαγραφήσουμε την ελπίδα για κάτι καλύτερο, για την πραγματική δικαίωση των αδικοχαμένων 57.

Πάρτε τους απαστράπτοντες αυτοκινητόδρομους. Αφού χτιστούν, πόσες καλές θέσεις εργασίας προσφέρουν; Απειροελάχιστες. Πόσα προσφέρουν στην ανάπτυξη της τεχνολογικής βάσης της χώρας; Τίποτα απολύτως, πέραν από καυσαέρια, μεγατόνους διοξεiδ;iου του άνθρακα, αναπόφευκτα ατυχήματα, τεράστια έξοδα σε εισαγόμενα καύσιμα – για να μην μιλήσω για την καταστροφική επίπτωση στο εμπορικό ισοζύγιο μιας χώρας που δεν παράγει ούτε αυτοκίνητα ούτε φορτηγά.

Συγκρίνετε αυτή την Ελλάδα των ιδιωτικών αυτοκινητόδρομων με μια άλλη Ελλάδα – μια Ελλάδα με ραχοκοκκαλιά της έναν υπερσύγχρονο ηλεκτρικό σιδηρόδρομο: από την Καλαμάτα στους Εύζωνες και την Αλεξανδρούπολη – αλλά και στην Κρήτη, από τα Χανιά έως το Λασίθι. Ενός σιδηρόδρομου των 350 χιλ την ώρα του οποίου οι συρμοί, οι ράγες, οι υποδομές, το λογισμικό, θα κατασκευάζονται εδώ, στην χώρα μας – σε εργοτάξια, βιομηχανίες και start-ups σπαρμένα σε όλη την επικράτεια: Αθρόες και μόνιμες οι καλές θέσεις εργασίας, μόνιμη η περιφερειακή και εθνική ανάπτυξη, η ανακούφιση του περιβάλλοντος, η δυνατότητα δραστικής μείωσης της εξάρτησης από ορυκτέλαια – και, βέβαια, πολλές οι ζωές που θα σωθούν στην άσφαλτο.

Βέβαια, ένας τέτοιος σιδηρόδρομος μόνο από το Δημόσιο μπορεί να χτιστεί εκ του μηδενός – ακριβώς όπως μόνο η δημόσια ΔΕΗ μπόρεσε να ηλεκτροδοτήσει την χώρα πριν 65 χρόνια.

• Να πως συνδέονται τα πάντα.
• Να γιατί οι χαμηλοί μισθοί παντού, τα υπερκέρδη της ολιγαρχίας, η υποβάθμιση του ΕΣΥ, του δημόσιου πανεπιστημίου, όλων των δημόσιων αγαθών, του τραίνου, συμβαδίζουν – πάνε χέρι-χέρι.
• Να γιατί εκείνοι που λυμαίνονται τα διόδια δεν θέλουν σύγχρονο τραίνο.
• Να γιατί ουρλιάζουν πως ό,τι είναι ιδιωτικό είναι αγγελικά πλασμένο κι ότι δημόσιο καταραμμένο.

Επειδή για αυτούς τα κέρδη τους μεγεθύνονται μέσα από την ανάπτυξη της υπανάπτυξης – την ανάπτυξη της υπανάπτυξης που η θλιβερή κατάσταση των τραίνων μας σήμερα αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα.

Σήμερα, αυτές τις μέρες, διαδηλώνουμε στη μνήμη των 57.

Αύριο αρχίζουμε τον αγώνα για να πάρουμε τη χώρα μας πίσω, να διώξουμε τα αρπακτικά, και να ξεκινήσουμε την ανοικοδόμηση κάνοντας την αρχή μ’ έναν υπερσύγχρονο δημόσιο σιδηρόδρομο.

Προχωράμε, εκτός Βουλής με βούληση, ελπίδα και υπομονή!

Το βίντεο «Εκτός Βουλής» στον απόηχο του συγκλονιστικού συλλαλητήριου της 28ης Φεβρουαρίου:

Ο #Προϋπολογισμός 2025 της ΝΔ ψηφίζεται σε λίγες μέρες στη Βουλή. Δεν είμαστε εκεί να τον αποδομήσουμε. Είμαστε όμως ΕΔΩ. Και τον αποδομούμε ως Προϋπολογισμό Νεκροζώντανου Κράτους εντός μιας ΕΕ σε μη αναστρέψιμη διαδικασία αποδομητικής κρίσης.