Στη σημερινή ψηφιακή εποχή, το χρήμα υπάρχει κυρίως ως ηλεκτρονικά αρχεία στα τραπεζικά συστήματα. Είτε πρόκειται για φυσικά μετρητά είτε για ψηφιακές συναλλαγές, η θεμελιώδης ιδέα πίσω από τα χρήματα είναι η μεταφορά και η επικοινωνία πληροφοριών. Το χρήμα φέρει μαζί του δεδομένα σχετικά με την αξία, την ιδιοκτησία και τις συναλλαγές στις οποίες έχει εμπλακεί. Αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για τη διεξαγωγή οικονομικών δραστηριοτήτων και τη διατήρηση της λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών συστημάτων.
Επιπλέον, το ίδιο το χρήμα μπορεί να θεωρηθεί ως αναπαράσταση πληροφοριών. Η αξία του χρήματος προέρχεται από την εμπιστοσύνη και την πεποίθηση που έχει, η οποία βασίζεται στις πληροφορίες σχετικά με τη σπανιότητα, τη σταθερότητα και την αποδοχή του σε ένα δεδομένο οικονομικό σύστημα. Αυτή η εμπιστοσύνη βασίζεται σε κοινές γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με το νόμισμα, την αρχή έκδοσης και την υποκείμενη οικονομία.
Όταν θεωρούμε τον χρόνο ως νόμισμα, αναγνωρίζουμε την εγγενή του αξία στη ζωή μας. Ο χρόνος είναι ένας πεπερασμένος πόρος που όλοι διαθέτουμε, και μόλις ξοδευτεί, δεν μπορεί να ανακτηθεί. Υπό αυτή την έννοια, ο χρόνος μπορεί να θεωρηθεί το πολυτιμότερο νόμισμα, καθώς είναι αναντικατάστατο και περιορισμένο.
Ακριβώς όπως το χρήμα, ο χρόνος μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή πληροφόρησης. Φέρει μαζί του πληροφορίες για τις εμπειρίες μας, τις πράξεις μας και τις επιλογές που κάνουμε. Ο τρόπος που κατανέμουμε το χρόνο μας αντανακλά τις προτεραιότητες και τις αξίες μας. Ο χρόνος που αφιερώνεται σε διάφορες δραστηριότητες μας παρέχει πληροφορίες για τις προσωπικές μας προτιμήσεις, δεσμεύσεις και φιλοδοξίες.
Επιπλέον, ο χρόνος παίζει καθοριστικό ρόλο στις οικονομικές συναλλαγές και στη λήψη αποφάσεων. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας στα επιτόκια, τις επενδύσεις και τον υπολογισμό των αποδόσεων. Επηρεάζει την αξία του χρήματος με την πάροδο του χρόνου μέσω του πληθωρισμού και των τόκων και επηρεάζει την κατανομή των πόρων στην οικονομία. Η έννοια της διαχρονικής αξίας του χρήματος αναγνωρίζει ότι το χρήμα έχει διαφορετική αξία σε διαφορετικά χρονικά σημεία.
Το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη έδωσε τον αγώνα μέσα και έξω από την βουλή υπέρ των αρχών του ανθρωπισμού και του ορθολογισμού. Πολλοί ταυτίστηκαν με την προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μας που εμείς θεωρούμε θεμελιώδη, αλλά δυστυχώς αυτή η προσπάθεια δεν έγινε γνωστή σε μεγάλη μερίδα λόγο του αποκλεισμού μας από τα ψηφιακά μέσα προβολής.
Δυστυχώς το αποτέλεσμα είναι μια συντριπτική ήττα των προοδευτικών δυνάμεων. Σεβόμενοι την βούληση του Ελληνικού λαού και αφού κάνουμε την αυτοκριτική μας θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην λεηλασία των πολιτών και τον σκοταδισμό που έχει επιβληθεί στην χώρα μας. Οφείλουμε να συζητήσουμε την “επόμενη μέρα”.
Στο πλαίσιο των επαφών στην ορεινή Αχαία έγινε επίσκεψη από τον υποψήφιο βουλευτή Αχαίας του ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη Παναγιώτη Διαμαντόπουλου μαζί με τους συνοδοιπόρους Δημήτρη Βελισσάρη συνυποψήφιο βουλευτή και το μέλος της εκλογικής επιτροπής Βαλεντίνο Αθανασόπουλο στον Δήμο Ερυμάνθου.
Να σημειώσουμε ότι ο Δήμος Ερυμάνθου είναι κατεξοχήν ορεινός δήμος με πλούσιο φυσικό κάλλος και ιδιαίτερη γεωμορφολογία, καλύπτοντας μια αρκετά μεγάλη έκταση. Χαρακτηρίζεται ως μια αγροτική περιοχή και η εκεί τοπική οικονομία βασίζεται κατά κύριο λόγο στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, ιδιαίτερα στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ο Δήμος Ερυμάνθου είναι 3ος στην παραγωγή γάλακτος.
Ακολούθησε συνάντηση με τον Δήμαρχο κ. Θεόδωρο Μπαρή ο οποίος μας ενημέρωσε για για τα προβλήματα του δήμου.
Ο κ. Μπαρής μας ενημέρωσε για τα προβλήματα του τρόπου της χρηματοδότησης του δήμου (ανάλογα με τον πληθυσμό), της έλλειψης προσωπικού, αλλά και της ερημοποίησης της περιοχής.Μας επισήμανε την προσπάθεια που γίνετε από το υπάρχον προσωπικό ώστε ο δήμος να λειτουργεί άψογα.
Η καταπολέμηση της υποχρηματοδότησης θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα και της τοπικής (απόδοση φόρων απευθείας στον δήμο και την περιφέρεια στα πλαίσια του συμμετοχικού προϋπολογισμού), αλλά και της κεντρικής εξουσίας (με αύξηση ΚΑΠ). Με τις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων να παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και ανάπτυξη της συνοχής του κοινωνικού ιστού, το ΜέΡΑ25 αγωνίζεται για τη διασφάλιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των υπηρεσιών που παρέχονται με ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το ΜέΡΑ25 προκρίνει την αποκεντρωμένη διαχείριση των τοπικών προβλημάτων και ευκαιριών και τη λειτουργία της αυτοδιοίκησης με συμμετοχικούς και πλουραλιστικούς όρους. Με τον Καλλικράτη να έχει συνενώσει μεγάλες γεωγραφικά περιοχές σαν τον Δήμο Ερυμάνθου καταργώντας στην ουσία τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης μικρών κοινοτήτων, το ΜέΡΑ25 προτείνει τον επαναπροσδιορισμό του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας με βάση όχι μόνο δημογραφικά κριτήρια, αλλά και τις γεωμορφολογικές, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική και αντιπροσωπευτική αυτοδιοίκηση όλων των περιοχών.
Στο μακρινό 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Σήμερα βλέπουμε (βιώνουμε) την ισοπέδωση αυτών των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες από την ολιγαρχία.
Μιας ολιγαρχίας που την εποχή της εξελισσόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης αντί να προωθεί την ευημερία και την πρόοδο της κοινωνίας με την χρήση εργαλείων όπως η τεχνητή νοημοσύνη, κάνει ακριβώς τα ανάποδα. Με την εργαλειοποίηση της υγειονομικής κρίσης που είδαμε και της επερχόμενης κλιματικής κρίσης και τώρα ενεργιακής οδηγούμαστε σε μια νέα πραγματικότητα οπου ο πολίτης θα είναι πλήρως ελεγχόμενος και χωρίς δικαιώματα. Τα όποια δικαιώματα που θα έχει , αν έχει , θα προκύπτουν από ένα σύστημα “point system” το είδαμε να εφαρμόζετε κάπου ανάλογα του πόσο υπάκουος είναι με τις επιταγές του συστήματος. Οφείλουμε να αντισταθούμε στον τεχνοφεουδαρχικό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Το μήνυμα της ρήξης και της ανυπακοής είναι διαχρονικός επίκαιρο.
Καλό Μήνα και Καλή Εργατική Πρωτομαγιά σε όλους!!!
Ρωτήσαμε το chatGPT το νέο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης τι γνωρίζει για το ΜέΡΑ25,τον Σύριζα και τη ΝΔ. Ας δούμε τι μας είπε για κάθε κόμμα ξεχωριστά μεταφράζοντας αυτολεξεί. Το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης ανέφερε τα παρακάτω
To ΜέΡΑ25 προάγει μια προοδευτική και δημοκρατική ατζέντα και εστιάζεται στην καταπολέμηση της οικονομικής ανισότητας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προώθηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Το κόμμα έχει κερδίσει την υποστήριξη των νέων ανθρώπων.
Το Σύριζα εστιάζεται στις πολιτικές κατά της λιτότητας, την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων και αντιτίθεται στη διαφθορά και τον πολιτικό ελιτισμό. Ο σύριζα παρείχε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους ανασφάλιστους πολίτες αλλά αντιμετωπίζει σφοδρή κριτική για τους συμβιβασμούς με τους δανειστές καθώς και την αποτυχία να αντιμετωπίσει τη διαφθορά.
Η ΝΔ εστιάζεται στην πολιτική που προάγει την επιχειρηματικότητα και το μετασχηματισμό της αγοράς με στόχο την οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την δημοσιονομική υπευθυνότητα. Στόχος να δημιουργήσει ένα καλύτερο περιβάλλον για τις επιχειρήσεις με στόχο την ελάττωση των φόρων. Το κόμμα δίνει επίσης έμφαση στην εθνική ασφάλεια και τoν εντονότερο έλεγχο της μετανάστευσης.
Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι τα συμπεράσματα της τεχνητής νοημοσύνης είναι αξιοσημείωτα εύστοχα και σε μεγάλο βαθμό ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναφέρουμε κάτι επιπλέον για τους συμβιβασμούς του ΣΥΡΙΖΑ με την Τρόικα ΄και την ολιγαρχία, ούτε για την εκτόξευση του χρέους στα 400 δις από τη Μητσοτάκης ΑΕ προκειμένου να ενισχυθούν οι ολιγάρχες της ενέργειας. Σε αντίθεση με την συμπίεση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας από τη ΝΔ με πρόστιμα, ελέγχους και καταστολή κατά τη διάρκεια της πανδημίας covid το τραγικό είναι ότι η ανάπτυξη της οικονομίας αφορά μόνο fund,τραπεζες και ολιγάρχες. Το ίδιο το chat GPT όμως δίνει την απάντηση για την αιτία σχετικά με την αποτυχία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Και στα δυο κόμματα αυτό που λείπει είναι η αναφορά στη Δημοκρατία πράγμα που αναφέρει για το ΜέΡΑ25. Χωρίς την δημοκρατία και την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις δεν μπορεί ούτε η κοινωνία ,ούτε η οικονομία να αναπτυχθεί πραγματικά. Το ΜέΡΑ25 περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του συμμετοχή πολιτών στα όργανα κατά τα πρότυπα της αρχαίας ελληνικής αμεσοδημοκρατίας (ΔΙΑΣΚΕΠ). Ταυτόχρονα δράσεις όπως το Δήμητρα και ο Οδυσσέας η επιστροφή της ΑΑΔΕ στο υπ. Οικονομικών και απόσπαση της από την Τρόικα αποτελούν ένα ακόμα βήμα προς σε αυτό που λέμε ελεύθερη αγορά σε συνθήκες δημοκρατίας ώστε να καταργηθούν τα μονοπώλια των τραπεζών και των fund. Ας πούμε όμως τα πράγματα με το όνομα τους. Μια αληθινή δημοκρατική πολιτεία με ενιαία φορολόγηση της τάξης του 15% για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ,την ελάττωση του ΦΠΑ και την αύξηση του κατώτατου μισθού δε θα φέρει κλειστές τράπεζες. Αντιθέτως θα αυξήσει την κυκλοφορία του χρήματος, θα μειώσει τη φοροδιαφυγή μιας και ο ελεύθερος επαγγελματίας δε θα έχει κίνητρο να κρύβει τα εισοδήματα του από το πλιάτσικο της ΑΑΔΕ και εν τέλη θα φέρει πραγματικά αληθινή ανάπτυξη για τους πολίτες αποτελώντας πόλο έλξης για τους νέους να μείνουν και να ευημερήσουν στη χώρα αυτή. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται η Ελλάδα στις εκλογές του 2023 είναι περισσότερη Δημοκρατία. Όσο απομακρυνόμαστε από τη δημοκρατία και κατευθυνόμαστε σε κυβερνήσεις που αποτελούνται από αντιπροέδρους και κορυφαία στελέχη από το ΛΑΟΣ (του αποφασίζομεν και διατάσσομεν ) όπως κάνει η ΝΔ ή υπουργούς που κατέστρεψαν τη μεσαία τάξη όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ η δημοκρατία θα εξακολουθήσει να είναι σε κώμα στον τόπο που γεννήθηκε. Στις 21 Μάϊου ας κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στις πολιτιστικές και πολιτικές ρίζες της δημοκρατίας μας. Το χρωστάμε στους νέους μας που θέλουν να δημιουργήσουν και να ζήσουν σε μια Ελλάδα δημοκρατική.
Ο απανταχού ελληνισμός τιμά σήμερα τους προγόνους μας, που άρχισαν την επανάσταση το 1821 ενάντια στον τουρκικό ζυγό, για να ζούμε σήμερα εμείς “ελεύθεροι” στην πατρίδα μας.
Αυτή η μέρα μας δείχνει τον δρόμο…
Τον δρόμο της Ανυπακοής και της Ρήξης με τον σύγχρονο μνημονιακό ζυγό που εγκατέστησε ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα που ξεπούλησε “βωμούς και εστίες” για συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ας αναλογιστούμε ποια από τα παρακάτω δεν έχουν καταπατηθεί με την εργαλειοποίηση του κορωνοϊού από τις εκάστοτε “εξουσίες”….
Άρθρο 1 – Ελευθερία και Ισότητα στα Δικαιώματα Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
Άρθρο 2 – Το δικαίωμα για δίκαιη και ίση μεταχείριση Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση. Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.
Άρθρο 3 – Το δικαίωμα στη ζωή Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.
Άρθρο 4 – Απαγόρευση της δουλείας Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.
Άρθρο 5 – Η απαγόρευση των βασανιστηρίων Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.
Άρθρο 6 – Το δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.
Άρθρο 7 – Το δικαίωμα της ισότητας απέναντι στον νόμο Όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Όλοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.
Άρθρο 8 – Το δικαίωμα της νομικής προστασίας Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.
Άρθρο 9 – Το δικαίωμα στην προσωπική ασφάλεια Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.
Άρθρο 10 – Το δικαίωμα για δίκαιη δίκη Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.
Άρθρο 11 – Η εξασφάλιση αμερόληπτης δικαστικής κρίσης
Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.
Άρθρο 12 – Το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.
Άρθρο 13 – Το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης
Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.
Άρθρο 14 – Το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου
Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.
Άρθρο 15 – Το δικαίωμα της ιθαγένειας
Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.
Άρθρο 16 – Το δικαίωμα του γάμου
Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.
Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.
Άρθρο 17 – Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας
Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.
Άρθρο 18 – Η ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.
Άρθρο 19 – Το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.
Άρθρο 20 – Το δικαίωμα των ειρηνικών συγκεντρώσεων και του συνεταιρισμού
Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.
Άρθρο 21 – Το δικαίωμα της συμμετοχής στα δημόσια πράγματα
Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.
Άρθρο 22 – Το δικαίωμα για κοινωνική ασφάλιση Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Άρθρο 23 – Το δικαίωμα στην εργασία
Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία.
Όλοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.
Άρθρο 24 – Το δικαίωμα στην ανάπαυση Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.
Άρθρο 25 – Το δικαίωμα για επαρκές βιωτικό επίπεδο
Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. Όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.
Άρθρο 26 – Το δικαίωμα στην εκπαίδευση
Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.
Άρθρο 27 – Το δικαίωμα στον πολιτισμό
Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.
Άρθρο 28 – Το δικαίωμα της προστασίας των δικαιωμάτων Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.
Άρθρο 29 – Καθήκοντα προς την κοινότητα και σεβασμός των δικαιωμάτων
Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.
Άρθρο 30 – Επαγρύπνηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.
Χρόνια πολλά
