Το ΜέΡΑ25 αποσύρει κάθε στήριξή του από την κυβερνητική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης

Το ΜέΡΑ25 στήριξε το πρώτο lockdown, την πρώτη καραντίνα, στήριξε την επιλογή της κυβέρνησης για την προστασία της υγείας των πολιτών.

Είχαμε όμως προειδοποιήσει την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει το δίμηνο εκείνο, ώστε να προετοιμάσει την έξοδο από την καραντίνα, μέσω τριών βασικών μέτρων:

1. Καθιέρωση πραγματικά δημόσιου συστήματος μαζικών τεστ, με σκοπό να ελέγχεται δωρεάν όλος ο πληθυσμός (όπως στη Γερμανία, στην Κίνα, στην Ν. Κορέα και τώρα στη Σλοβακία)
2. Άμεση πρόσληψη 7000 μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών στο ΕΣΥ
3. Άμεση επίταξη των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας των ιδιωτικών κλινικών και ενσωμάτωσή τους, για όσο κρατά η πανδημία, στο ΕΣΥ (χωρίς βέβαια τις σκανδαλώδεις αποζημιώσεις που καταβάλλει το κράτος σήμερα).

Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς και στα τρία. Δεν τα επιδίωξε καν. Κάτι το οποίο εγγυάται την αποτυχία και αυτής της καραντίνας, και αυτού του lockdown. Και όλων όσων θα αποφασίσει να επιβάλει στη συνέχεια.

Διότι η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να επιλύσει την κρίση. Οι προτεραιότητές της είναι άλλες. Οι επιλογές της κυβέρνησης είτε έχουν ως πρώτιστο στόχο την επικοινωνιακή προσπάθεια πολιτικής διάσωσής της, είτε την αξιοποίηση της «κρίσης ως ευκαιρίας» για την προώθηση των πιο καταστρεπτικών ιδεολογημάτων της — όπως ο πτωχευτικός νόμος, όπως το επερχόμενο νομοσχέδιο εργασίας, όπως η μεταχείριση της Τράπεζας Πειραιώς.

Οι επιλογές της συνεπάγονται πως η κυβέρνηση είναι πλέον συνεργός στην υπονόμευση της δημόσιας υγείας, όχι εγγυητής της προστασίας της.

Αποσύρουμε κάθε στήριξή μας στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας. Η κυβέρνηση δρα ενάντια στη δημόσια υγεία, όχι υπέρ της.

Ο πρωθυπουργός διατάζει σε διάγγελμα τους πολίτες να «ακούσουν την επιστήμη, αλλιώς είναι ψεκασμένοι». Εκείνος όμως είναι ο πρώτος που διαβάλλει την επιστήμη και τη διαστρεβλώνει χυδαία, παρουσιάζοντας τις πολιτικές επιλογές και προτεραιότητες της κυβέρνησης ως θέσφατα μιας επιστημονικής συναίνεσης. Ώστε να διατηρεί την πρωτοβουλία, να διεκδικεί λευκή επιταγή, και να επιρρίπτει εμμέσως την ευθύνη στους επιστήμονες. Ο πρωθυπουργός ψεκάζει το λαό με απλή επικοινωνιακή διαχείριση μιας πραγματικής κρίσης που αφορά στις ζωές των πολιτών.

Καμμία επιστήμη δεν πρότεινε την παροχή 22 εκατομμυρίων ευρώ προς εξαγορά των μέσων ενημέρωσης, για την καθημερινή αγιογράφηση του κ. Μητσοτάκη από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, αντί για την κατοχύρωση των ανθρώπινων και υλικών υποδομών της δημόσιας υγείας.

Καμμία επιστήμη και κανένας επιστήμονας δεν πρότεινε ποτέ να μην προσληφθούν πραγματικά αρκετοί και μόνιμοι γιατροί και νοσηλευτές, να μη χτιστεί από την αρχή το ΕΣΥ, κάτι το οποίο ο κ. Μητσοτάκης και προφανώς ουδέποτε έπραξε.

Κανένας ιατρός δεν υπαγόρευσε το να περνάει η κυβέρνηση δύο φορές από τη Βουλή την ίδια τροπολογία για κάποιες λίγες οργανικές θέσεις ιατρικού προσωπικού, με μια ελάχιστη προσθαφαίρεση, ώστε να παραπλανήσει τους πολίτες ότι προσλαμβάνεται διπλάσιο προσωπικό απ’ όσο όντως προσλαμβάνεται. Ποιους νομίζουν ότι εξαπατούν;

Κανένας επιστήμονας δε θεώρησε φυσιολογικό το να παστώνονται οι πολίτες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα οποία αραιώνουν τα δρομολόγιά τους, ακυρώνοντας και γελοιοποιώντας έτσι κάθε άλλο μέτρο ενάντια στην εξάπλωση του κορωνοϊού. Μιλάμε για πολίτες που δεν έχουν κανέναν άλλον τρόπο να μεταβούν στο χώρο εργασίας τους. Μιλάμε για πολίτες συγκεκριμένης κοινωνικο-οικονομικής συνθήκης. Είναι το πρωθυπουργικό ταξικό ένστικτο που επιβάλλει την υγειονομική καταδίκη αυτών των συμπολιτών μας, όχι η εκθετική αύξηση και τα χιλιάδες κρούσματα της κυβερνητικής ανικανότητας.

Καμμία ιατρική δεν εισηγήθηκε ποτέ φρασεολογία που μιλά για… «την ύπαρξη ανθρώπων που είναι εξαρτημένοι από το μισθό τους», όπως άλλοι είναι εξαρτημένοι από ναρκωτικές ουσίες. Και αυτή η φρασεολογία είναι αποκαλυπτική. Δείχνει καθαρά εν ονόματι ποιών μιλά ο πρωθυπουργός της χώρας: εν ονόματι των όσων λίγων δεν «είναι εξαρτημένοι από το μισθό τους». Εν ονόματι της ίδιας ολιγαρχίας που βρίσκει ευκαιρία πάνω στην αναπουμπούλα για πτωχευτικά νομοσχέδια, εργασιακά νομοσχέδια καταστροφής, παρασιτικές αλχημείες κάθε είδους.

Δεν είναι ιατρικό το κριτήριο συνολικής καταδίκης του χώρου του πολιτισμού και όλων όσων εργάζονται σε αυτόν. Δεν είναι καν απότοκο της κυβερνητικής αδυναμίας να χειριστεί την κατάσταση. Είναι στυγνή ταξική μεροληψία και ιδεοληψία: αντανακλά την αντίληψη ότι η τέχνη είναι κάτι σαν χόμπυ, μπορούμε και χωρίς αυτό, όπως και χωρίς αυτούς που την υπηρετούν.

Όταν η κυβέρνηση αποφάσιζε την αναστολή ή περιορισμό των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων μέχρι 80% (δηλαδή, καλύτερα να πάθεις κορωνοϊό δηλαδή παρά σκωληκοειδίτιδα), είχε κατά νου οποιαδήποτε νουνεχή ανάλυση κόστους-οφέλους; Την ώρα που οι ενώσεις ιατρών μιλούν για καταστροφική και θανατηφόρα μεθόδευση;

Αποσύρουμε κάθε στήριξή μας στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας. Καμμία συναίνεση στη μεθοδική καταστροφή. Στην καταστροφή της δημόσιας υγείας, στην καταστροφή της οικονομίας και της δυνατότητας των πολιτών να τα βγάλουν έστω πέρα, στην καταστροφή του πολιτισμού, στην καταστροφή του δημόσιου χώρου. Στην καταδίκη όσων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων δεν ψωμίζονται από την ολιγαρχία. Στην καταστροφή των θεσμών, του κοινοβουλευτισμού, της Δημοκρατίας, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ατελείωτων άρθρων, με Ολομέλειες-παρωδίες των 50 και των 60 βουλευτών, όταν σειρά Δημοκρατιών πραγματοποιεί πλήρεις Ολομέλειες με τηλεδιάσκεψη, κάτι που το ΜέΡΑ25 πρότεινε από την πρώτη στιγμή.

Το ΜέΡΑ25 αποσύρει κάθε στήριξή του στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας. Η οποία προβλέπει ότι μια μουσικός των δρόμων στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης, η Μαίρη Στεφάνου, θα λάβει την πρώτη-πρώτη μέρα της καραντίνας τρία πρόστιμα, συνολικά πεντακοσίων ευρώ. Για μη χρήση μάσκας ενώ τραγουδούσε!, για άσκοπη μετακίνηση και για κατάληψη δημοσίου χώρου. «Άσκοπη μετακίνηση», διότι οι αρχές δεν δέχθηκαν τη βεβαίωση μετακίνησης με σκοπό την «εργασία», την οποία έφερε. Δεν ήταν, λένε, η μουσικός των δρόμων καταχωρημένη στην εφορία, δεν έκοβε διάτρητες αποδείξεις στους περαστικούς. Μιλάμε για μια εξουσία η οποία δεν αντιλαμβάνεται ότι για να βγει μια μουσικός του δρόμου να εργαστεί εν μέσω καραντίνας, δηλαδή σε δρόμο σχεδόν χωρίς καν περαστικούς, αυτό μπορεί να υπαγορεύεται μόνο από μια αδήριτη ανάγκη καθημερινής επιβίωσης από αυτόν τον βιοπορισμό. Αλλά τι να καταλάβει η κυβέρνηση από όσους είναι «εξαρτημένοι» από τον βιοπορισμό τους για να ζήσουν; Αυτή η κυβέρνηση καταδικάζει τη δημόσια υγεία, αλλά και την ευημερία ή απλώς την επιβίωση των πολιτών, μαζί με κάθε δημοκρατική προτεραιότητα. Η λογική της είναι τιμωρητική, πειθαρχική, ολιγαρχική. Αριστεύει στην εξαγορά των μέσων μαζικής ενημέρωσης, παίρνει κάτω από τη βάση σε όλα τα υπόλοιπα. Αυτή η κυβέρνηση εχθρεύεται την κάθε είδους υγεία των πολιτών.

Η προστασία της υγείας των πολιτών, αλλά και της όποιας ευημερίας τους έχει απομείνει, υπαγορεύει δύο προτεραιότητες.
Προστασία ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας το οποίο ο κ. Μητσοτάκης υπονομεύει μεθοδικά, ακόμα και σήμερα, με όλες τις πράξεις και κυρίως τις παραλείψεις του.  Αλλά και προστασία μιας οικονομίας που η κυβέρνηση καταδικάζει στη φωτιά. Δηλαδή, προστασία των πολιτών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για δημοκρατική και εθνική προτεραιότητα.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «σαχλαμάρες» την τοποθέτηση του κ. Βαρουφάκη περί «υπεύθυνης ανυπακοής». Ενημέρωσε τους πολίτες πως «η φράση αυτή χρησιμοποιήθηκε για καθεστώτα ανελεύθερα και μη δημοκρατικά», σε αντίθεση με το δικό του. Στο οποίο η κυβέρνηση νομοθετεί με ΠΝΠ και τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, η Βουλή συνεδριάζει με 50-60 βουλευτές, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εξαγοράζονται δημοσίως, η αστυνομία οργιάζει, οι ελευθερίες των πολιτών περικόπτονται σε ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης χωρίς τέλος, η αντιπολίτευση «παιδονομείται» από τον πρωθυπουργό από το βήμα της Βουλής. Όμως, ο πρωθυπουργός προσεβλήθη και θίχθηκε στο άκουσμα της λέξης «ακροδεξιά»…

Ίσως το πιο έντιμο θα ήταν να δηλώσει ο κ. Μητσοτάκης με αίσθημα ταπείνωσης την αποτυχία του. Να δηλώσει πως πήρε λάθος αποφάσεις, πως διακινδύνευσε καταστροφικές παραλείψεις, πως αποπροσανατολίστηκε πλήρως από κομματικές ιδεοληψίες και εμμονές. Πως πίστεψε ότι όλο αυτό θα μπορούσε να το διαχειριστεί σα μια επικοινωνιακή φιέστα, ενώ αφορά την πραγματική ζωή στα ακρότατα όριά της: αυτά της ζωής και του θανάτου. Να ομολογήσει δημόσια πως όλο αυτό κόστισε, κοστίζει και θα κοστίσει στη δημόσια υγεία, στην τσέπη των πολιτών, στις προοπτικές επιβίωσης τεράστιων κοινωνικών ομάδων, στο μέλλον της χώρας. Και πως αναλαμβάνει την ευθύνη.
Αφού ο κ. Μητσοτάκης ενδιαφέρεται κατά προτεραιότητα για την επικοινωνιακή διαχείριση της πραγματικότητας, ίσως μια θαρραλέα δημόσια ομολογία αποτυχίας να τον καθιστούσε ως και πιο συμπαθή στην κοινή γνώμη — σίγουρα θα προκαλούσε μεγαλύτερη συμπάθεια και εκτίμηση από την επίμονη αυτο-αγιογράφησή του, την οποία με τόση προσήλωση επιμελείται η «λίστα Πέτσα».
Όμως κάτι τέτοιο είναι απολύτως έξω από τη λογική τους.
Όσο τα κρούσματα θα εκτινάσσονται, όσο τα lockdowns θα αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο, όσο οι επιχειρήσεις των απλών πολιτών θα κλείνουν, όσο οι εργαζόμενοι του πολιτισμού θα εξωθούνται από το κράτος στην ανέχεια, τόσο ο κ. Μητσοτάκης θα συνεχίζει να γιορτάζει τη μεγάλη του επιτυχία.
Η υποκατάσταση της πραγματικότητας με την επικοινωνιακή της διαχείριση έχει καταστεί ένας τεράστιος καθρέφτης που τον έχει παγιδεύσει, τον έχει καταπιεί.
Δεν υπάρχει διέξοδος γι’ αυτούς. Και αυτό καθιστά την κυβέρνηση επικίνδυνη για τους πολίτες αυτής της χώρας.

Εμείς θα είμαστε απέναντι.
Θα συντασσόμαστε με την προτεραιότητα της δημόσιας υγείας,
με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό,
με τον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία που ρίχνετε στην πυρά,
με τον κόσμο της εργασίας και της τέχνης,
με τους ανέργους των δεξιών αλλά και «αριστερών» μνημονίων,
με τους πολίτες που η κυβέρνηση έχει παγιδεύσει, με τους πολίτες που έχει καταδικάσει.
Και θα αντιστεκόμαστε στην φτωχοποίηση, στην παρασιτική ολιγαρχία, στην ανεύθυνη πολιτική τους, στην εικονική πραγματικότητα που έχουν πλάσει.
Μέχρι το τέλος.
Το οποίο ενδέχεται να έρθει συντομότερα απ’ όσο φανταζόμαστε σήμερα.