Ξεκινάμε ενωτικά, δυνατά, μαχητικά. Για μια Ευρώπη της Ειρήνης

Επίσημη έναρξη της προεκλογικής μάχης για την ενωτική πρωτοβουλία  ΜέΡΑ25 | Αριστερή Οικολογική Αριστερά

Σε πανηγυρικό κλίμα, στον κατάμεστο κινηματογράφο ΤΡΙΑΝΟΝ και με παλαιστινιακές σημαίες να κυματίζουν από νέους ανθρώπους που κατέκλυσαν την αίθουσα, πραγματοποιήθηκε η επίσημη έναρξη της προεκλογικής μάχης για την ενωτική πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά.

Στην εκδήλωση που διοργανώθηκε εν μέσω των ραγδαίων εξελίξεων στο παγκόσμιο στερέωμα, παρουσιάστηκε το πρόταγμα για μια Ευρώπη της Ειρήνης, κόντρα στην παράνοια των εξοπλισμών και του πολεμοχαρούς κλίματος που έχει καταλάβει όλο τον πλανήτη. Χαιρετισμούς απεύθυναν υποψήφιοι-ες ευρωβουλευτές και ευρωβουλεύτριες ενώ προβλήθηκε βίντεο από τις κινητοποιήσεις φοιτητών, γυναικών, εργαζόμενων κτλ όπου βρέθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι αγωνιστές – μέλη των φορέων που συμμετέχουν στην ενωτική μας  πρωτοβουλία.

Δείτε εδώ το βίντεο από την εκδήλωση:

https://www.youtube.com/watch?v=7cwfkAU4xjA&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fmera25.gr%2F&feature=emb_imp_woyt

Την εκδήλωση άνοιξε ο Κρίτωνας Αρσένης δίνοντας το στίγμα του μόνου πραγματικά οικολογικού, ενωτικού, αριστερού ψηφοδελτίου κάνοντας λόγο για μια προσπάθεια που δίνει φωνή σε όσους μάχονται για την οικολογία, για την ειρήνη και για έναν κόσμο που δουλεύει για τους πολλούς και όχι για τους λίγους.

Στην τοποθέτησή του ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 και υποψήφιος ευρωβουλευτής Γιάνης Βαρουφάκης έκανε σύνδεση από τη μία του διεθνούς κλίματος φόβου που δημιουργείται από τον πόλεμο και την καταστολή και από την άλλη των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην Ελλάδα συνδέοντας γεγονότα όπως η γενοκτονία των Παλαιστινίων, το ΝΑΤΟικό πρότζεκτ να μην  σταματήσει ποτέ ο πόλεμος στην Ουκρανία, το δράμα του Τζούλιαν Ασάνζ αλλά και η πρόσφατη απαγόρευση του παλαιστνιακού συνεδρίου και της δικής του ομιλίας στο Βερολίνο, με την κατάσταση στην Ελλάδα.
«Η καλλιέργεια και ενίσχυση του κλίματος φόβου είναι απαραίτητη για τον όλο και σκληρότερο αυταρχισμό, την όλο και μεγαλύτερη καταστολή που το σύστημα χρειάζεται για να αναπαράγεται […] Τα μικρά, καθημερινά εγκλήματα εναντίον των πολλών, από τις τιμές στο σουπερμάρκετ μέχρι τους πλειστηριασμούς, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της συμφοράς, τις υποκλοπές, την βία σε δημοσιογράφους και την φίμωση προοδευτικών φωνών – όλα αυτά έχουν κοινή ρίζα: την μη βιωσιμότητα του πανευρωπαϊκού εκμεταλλευτικού συστήματος που τα γέννησε. […]Για να αναπαράγεται ως έχει, το σύστημα στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Ιταλία, παντού, πρέπει να λεηλατεί όλο και πιο πολύ – σαν τον καρχαρία που αν σταματήσει να κολυμπά θα πεθάνει. Κι όσο περισσότερο εντείνει την λεηλασία, τόσο πιο αυταρχικό πρέπει να είναι για να πνίγει τις αντιδράσεις» τόνισε.

Στην τοποθέτησή της η Μαριάνα Τσίχλη τόνισε: «Ξεκινάμε σήμερα με μία ενωτική πρωτοβουλία ακόμα πιο ευρεία, με ακόμα περισσότερες δυνάμεις.  Στόχος μας είναι να εκφράσουμε όσους και όσες βλέπουν την πολιτική που ασκείται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη να τους βάζει στο περιθώριο. Μια πολιτική που οδηγεί στη φτώχεια, στην ακρίβεια, στο αβάσταχτο στεγαστικό κόστος. Αλλά και μια Ευρώπη που στερεί κάθε προοπτική από τους λαούς της, που έχει μετατρέψει τη λιτότητα σε ιερό κανόνα, που έχει μπει στην εμπροσθοφυλακή των πολεμικών συγκρούσεων.  Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μεταρρυθμίζεται, ότι είναι απαραίτητη η σύγκρουση με τις πολιτικές και τους θεσμούς της για να υλοποιηθούν τα αιτήματα των λαών της Ευρώπης, σε αυτές τις ευρωεκλογές, καταθέτουμε ένα πρόγραμμα που πιστεύουμε ότι είναι το μόνο που δίνει διέξοδο σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Για αυτό καλούμε όλες τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής, αγωνιστικής, ανυπότακτης αριστεράς και του κινήματος να το υποστηρίξουν, όπως και κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο που αναζητά προοπτική. Συμπαρατασσόμαστε με τους αγώνες και τα κινήματα και δίνουμε τη μάχη των ευρωεκλογών με αισιοδοξία ότι, από τις 10 Ιουνίου, κάποιοι θα ταράξουν τα λασπωμένα νερά της συναίνεσης των Βρυξελλών».

Ο Χρήστος Λάσκος τόνισε: «Χρειάζεται να επιμείνουμε σε μια ταξική προσέγγιση στις πολιτικές μας επιλογές. Σε μια κοινωνία, η οποία, όπως δείχνουν έρευνες τάσεων, θεωρεί σε ποσοστό 70 τοις εκατό ως το μεγαλύτερο πρόβλημα την εκμετάλλευση, αυτός είναι ο δρόμος. Η κοινωνία είναι απαισιόδοξη, αλλά αριστερόστροφη αξιακά. Το σύνθημα δεν είναι “να δώσουμε φωνή σε αυτούς που δεν έχουν”, αλλά να αποκτήσουν φωνή αυτοί, που δεν έχουν».